+

Cossalin ad fontes.
Historyczny Koszalin w najstarszych przekazach źródłowych.

Cossalin ad fontes.
Historisches Koeslin in den ltesten Uberlieferungen.

Wystawa czynna od 23 maja 2016 do 31 sierpnia 2016

Rok 2016 jest szczególnie ważną rocznicą w dziejach Koszalina. Mija bowiem dokładnie 750 lat od chwili kiedy biskup kamieński nadał prawa miejskie osadzie u stóp Góry Chełmskiej. 23 maja 1266 roku dwóch zasadźców, Markward oraz Hartman, otrzymali sto łanów ziemi, na której zorganizować mieli nowe miasto.

Przez kolejnych 750 lat Koszalin trwał nieprzerwanie w tym samym miejscu. Z biegiem lat zmieniała się zabudowa, rozwijały rzemiosła, przybywali kupcy z całego regionu. Miasto również uzyskiwało stopniowo coraz większą samodzielność polityczną i sądowniczą. Naszego miasta nie omijały również katastrofy, naturalne bądź łączące się z kolejnymi wojnami. Dzięki jednak uporowi i wytrwałości kolejnych mieszkańców Koszalin zawsze szybko przezwyciężał kłopoty.

Z okazji majowego Jubileuszu Muzeum w Koszalinie oraz Archiwum Państwowe w Koszalinie organizują wspólną ekspozycję, na której będą prezentowane źródła dotyczące naszego miasta. Z jednej strony będą to akty pisane, wypożyczone z archiwum w Greifswaldzie, w którym są do tej pory przechowywane, z samym aktem lokacji z 23 maja 1266 roku. Oprócz niego pokazanych zostanie kilkanaście innych dokumentów, dzięki którym w średniowieczu miasto otrzymało swój charakter. Kształtowały one jego przestrzeń, regulowały kwestie prawne, nadawały kolejne przywileje gospodarcze.

W klimat czasów, w których rodził się Koszalin, wprowadzą także eksponaty zdobyte w trakcie prac archeologicznych. Już od 15 lat na koszalińskim Starym Mieście organizowane są przy okazji każdej inwestycji wykopaliska. Ich efektem jest odsłonięcie fragmentów dawnej zabudowy oraz zebranie wielu tysięcy fragmentów przedmiotów używanych przez koszalinian na przestrzeni wieków. Z tych odkrytych szczątków rekonstruujemy minioną rzeczywistość ? jak wyglądało nasze miasto, jak trwało i jak się zmieniało. Odtwarzamy również przedmioty jakimi na co dzień posługiwali się mieszkańcy grodu leżącego u stóp Góry Chełmskiej. Wśród nich są naczynia używane w kuchni i na stole, ozdoby, narzędzia używane przez rzemieślników czy przedmioty zbytku.

Zaprezentowane będą one w trzech wykreowanych na ekspozycji przestrzeniach. Będzie to przestrzeń prywatna, publiczna i sakralna. Z wszystkimi wiążą się różne znaleziska archeologiczne oraz zabytki. Przestrzeń prywatna to domena występujących masowo naczyń oraz prostylos narzędzi używanych w codziennych zajęciach. Przestrzeń publiczna to w przypadku dawnych miast głównie rynek, od wytyczenia którego rozpoczynano z reguły wyznaczanie ich kształtu. Do czasów niemalże nam współczesnych rynek to plac targowy, ale również miejsce wykonywania wyroków czy ogłaszania praw. Ostatnią przez nas zaprezentowaną będzie przestrzeń sakralna, która nierozerwalnie związana była z mieszczanami, ich życiem i śmiercią. Większość z pokazanych zabytków nigdy jeszcze nie była pokazywana szerszej publiczności.