Obrazowe (de)konstrukcje. Sztuka barometrem nowoczesności
Już od pierwszych edycji plenerów uczestniczący w nich artyści zobowiązani byli do przekazywania po jednej pracy na potrzeby tworzącej się w koszalińskim Muzeum galerii malarstwa współczesnego. W ten sposób od 1963 roku powstawała Kolekcja Osiecka, czyli liczący dzisiaj ponad 700 obiektów zbiór dzieł sztuki, obejmujący malarstwo, grafikę, rysunek, fotografię, film, rzeźbę, formy przestrzenne oraz dokumentację.
W sali zaprezentowano wybór prac malarskich i rzeźbiarskich. Sposób ich eksponowania nawiązuje do pierwotnej, zaproponowanej przez organizatorów pierwszych plenerów koncepcji muzealnej przestrzeni wystawienniczej. Zakładała ona stworzenie ekspozycji jako miejsca sprzyjającego edukacji artystycznej i uwrażliwianiu odbiorcyna odmienność nowych wizji świata, dostarczanych przez sztukę współczesną. Tytuł sali odnosi się do tych właśnie wizji, które stanowią wyzwanie dla widza, przyzwyczajonego do odbioru sztuki tworzonej w stylu realistycznym, i w ten sposób kwestionują jego oczekiwania i przyzwyczajenia. Obiekty zostały tutaj zestawione w sześć grup tematycznych.
- Obrazy materii
- Abstrakcyjna metafora i pismo
- Formuły przejścia
- Geometria czasoprzestrzeni
- Oblicza techniki
- Kondycja ludzka
Henryk Berlewi o dynamizmie form plastycznych i teorii Mechanofaktury, 1966