23 maja 2002 r. w budynku muzeum przy ul. Młyńskiej 37-39 otwarta została wystawa numizmatyczna pt: "Monety i medale". Pokazano na niej 1603 monety i 286 medali. Eksponaty ułożone są w porządku chronologicznym.

Najstarsze monety pochodzą ze starożytnego Rzymu, w tym liczący 216 monet fragment skarbu denarów z I-II w. n.e.znaleziony w Żulicach k. Tomaszowa Lubelskiego (koszalińską część skarbu wraz z katalogiem monet opracowała B. Mielniczuk, Skarb rzymskich denarów I-II w. n.e. z Żulic, województwo zamojskie, w Muzeum Okręgowym w Koszalinie, "Koszalińskie Zeszyty Muzealne" 1997 (nr 21), s. 261-295).

Czasy średniowieczne reprezentują monety polskie, niemieckie i pomorskie. Na wystawie można oglądać ciekawą kolekcję półgroszy Władysława Jagiełły, denary miast pomorskich z XIV/XV w. oraz skarb monet znaleziony w Dzierżęcinie k. Koszalina. Są to srebrne szelągi i grosze przełomu XV i XVI w. w ilości 147 sztuk. W skład skarbu wchodzą monety krzyżackie: wielkich mistrzów Jana von Tiefena, Fryderyka Saskiego i Albrechta Hohenzollerna, monety brandenburskie elektorów: Jana Cicero i Joachima I oraz kilka monet meklemburskich i pomorskich. Wyeksponowany jest także dobrze zachowany dukat węgierski Władysława V, bity pomiędzy 1453 a 1457 rokiem.

Awers: w polu stojąca postać św. Władysława w koronie, wokół głowy aureola świętego. W lewej ręce trzyma jabłko, w prawej topór. Z prawej strony tarcza herbowa z gwiazdą, z lewej znak mennicy N (węg. Nagybánya, dzis. Baia Mare w Rumunii).
W otoku napis ?S(sanctus)?LADISLAVS?REX (król Władysław Święty)

Rewers: centralnie czteropolowa tarcza herbowa: herby Węgier, Czech, Polski i Habsburgów.
W otoku napis ?LADISLAVS?D(Dei)?G(gratia)?R(rex)?VNGARIE (Władysław z łaski Bożej król Węgier). Złoto, 3,4 g, ? 21 mm (nr inw. MK/N/1955)

Największą część ekspozycji zajmują monety z epoki nowożytnej. Do najciekawszych eksponatów w tej części zaliczyć trzeba skarby monet znalezione na Pomorzu. Chronologicznie pierwszy jest skarb z Głodzina k. Świdwina (313 monet) z I poł. XVII w. Znajdują się w nim monety królów polskich: Zygmunta III i Jana Kazimierza, szelągi podwójne ostatnich władców Pomorza z dynastii Gryfitów: Filipa Juliusza, Ulryka, Franciszka I i Bogusława XIV bite w mennicy w Darłowie oraz monety brandenburskie Jerzego Wilhelma i szwedzkie Gustawa Adolfa i Krystyny. Z I poł. XVII w. pochodzi też skarb znaleziony w Drawsku Pomorskim. Muzeum odzyskało z niego tylko 10 monet, ale są to pięknie zachowane talary i dukaty z Saksonii, Holandii, Księstwa Mansfeld i Brunszwiku-Lüneburga. Następny skarb, znaleziony w Doblu k. Tychowa, pochodzi z XVIII w. i liczy 133 monety państw niemieckich: Meklemburgii-Strelitz (Adolf Fryderyk IV), Meklemburgii-Schwerin (Krystian Ludwik II) oraz Prus (Fryderyk II). Na ekspozycji znajduje się też zbiór monet królów polskich oraz kolekcja monet niemieckich z XVII-XX w., w tym złote monety 10 i 20 markowe z czasów Wilhelma I oraz waga do monet z 1706 r. pochodząca z Kolonii.

Na wystawie prezentowane są także monety rosyjskie z XIX i XX w. oraz ruble i złote polskie bite dla ziem polskich zaboru rosyjskiego. Ekspozycję monet kończy zbiór polskich srebrnych monet kolekcjonerskich z lat 1980-2004, podarowanych naszemu muzeum przez NBP w Warszawie.

Na ekspozycji zaprezentowano też fragment zebranej przez Gabinet kolekcji medali reprezentujących czasy od początku XVIII w. do końca XX w. i pochodzą z Polski, Niemiec, Francji, USA oraz Rosji. Najciekawszy jest tu liczący prawie 50 sztuk zbiór medali rosyjskich z XVIII w.: Piotra I, Piotra II, Anny, Elżbiety i Katarzyny II. Medale polskie przedstawione są fragmentarycznie od początku XVIII w. poprzez wiek XIX do XX. Ekspozycję zamyka seria medali królów polskich (39 szt.), bita na zamówienie koszalińskiego oddziału PTN w Mennicy Państwowej w Warszawie według projektów Ewy Olszewskiej-Borys.